Ölüm Şiiri - Tibet Avcı

Daha sen anlamadan
Geceye dönüyorsa günün
Ve bu sürüp gidiyorsa hergün
Birgün anlayacaksın farkını
Dünden bugünün.
Açmadan solarken gülün
Aniden
Seveceksin bir gün.
Geçecek güzeliğin
Kuruyacak ellerin
Solacak yüzün
Saracak heryanını
Korkusu ölümün.
Kaçıp gelecekten
Geçmişe sığınacaksın
Sırf bu korkundan.
Ve güneş
Senin pencerende doğmayacak birgün.
Hırsla çalacak kapını ölüm
Sen sonsuzluğa vardığın o gün
Bu şehri saracak
Derin bir hüzün.