Ölüm Şiiri - Gökhan Güney 2

Zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorum
Ufalanıyor saatler avuçlarımda,çaresizce,usulca
Sessizlik çığlığı yankılanıyor kulaklarımda
Günler esir düşmüş dakikalara
Şimdi rıhtımın kenarında eski bir barakada
Üstümde siyah,yırtık bir parka
Dolanıyorum yalnızlığımla İstanbul sokaklarında.
Biliyorum gelmezsin,
Biliyorum sevmezsin bir daha beni,
Biliyorum sarılamam sana geri,
Çünkü yoksun artık...
Sen olsaydın benden gitmezdin,
Yaradan almasaydı seni gitmezdin.
Belkide hiç bilmedim ben sensizliği,
Seninle açtım ben gözümü
Ama sen bensiz kapattın o bakmaya kıyamadığım gözleri.
Bende gelicem,gelicem yanına,
Ben yalnız seni değil anılarımıda gömdüm toprağa
Ben şimdi kendimi gömeceğim yanına.
Yanına yatırsınlar beni,
Beraber seyre dalalım şu koca şehiri.