Ölüm Şiiri - Nur Yavuz

Kimsenin olmadığı yerde öldüm ben.

Tek başına, sessiz sedasız ve hüzünlü.

Kimsenin yolu bilmediği yerden cenaze aracım geçti.

Kimsenin bakmadığı yerde cenazem yıkandı.

Kimsenin dua bilmediği yerde namazım kılındı.

Kimsenin ağlamadığı yerde cenazem gömüldü.

Kimsenin okumayı bilmediği yere mezar taşım dikildi.

Kimsenin geçmişimi bilmediği yere konuldum ben.

Tek başına, sessiz sedasız ve hüzünlü.

Kimsenin geçemediği yolda öldüm ben.

Kimsenin bakamadığı yerde,

Kimsenin ağlayamadığı yerde,

Kimsenin olamadığı yerde,

Kimsenin sevmeyi bilemediği yerde öldüm ben.

Yapabildiklerimin yanında yapılamayanlar öldürdü beni.