Ölüm Şiiri - Hüseyin Muşmal

Ölüm
Daha fazla yakamam,
Bu ateşin ferini.
Kaybettim sanma sakın,
Kutla sen zaferini.

Geçmişi yaksan bile,
Elinde geleceğin.
Kalemim kırsan hele,
Biter gönül ipoteğin.

Gecikmiş baharlar,
Üşütür yüreğini.
Her ateş önce yakar,
Isıtır sonra beni.

Şimdi artık özgürdür,
Tutsak gözlerin dahi.
Bak ben mazide kaldım,
Sen atisin sen sahi.

Yürü senin baharın,
Gelmedi daha gülüm.
Seni benden alanın,
Adı ölümdür ölüm