Ölüler Konuşmaz Şiirleri - Şair Ölüler K ...

Vuslatı olman bir aşkla sevdim seni ben,
Senden habersiz delice,
Saçın bir teline,
Bir gülüşüne,
Bir gamzene,
Birde bakışına,

Neyleyim bu şehri
Sen yoksan eğer,
Neyleyim baharı açan gülde sen yoksan,
Yağmur yağmış bana ne
Gözyaşlarım karışmışsa sele
Neyleyim sen yoksa ben bu şehri

Gittiğin yer çok mu uzaktı ki gelmedin,
Bu kadar vicdansız mıydın bir haber göndermedin,
Seni nasıl özledim yar anlatamam,
Sen gittin ya bende tükendin.

Geçmiyor aylar yıllar,

Bu gece acıları yazama be gönlüm,
Bir kez olsun mutluktan neşeden yaz,
Bırak bu gece hüzünleri, derinde kalsın,
Bu gece sen mutluluktan neşeden yaz.

Her gece acı hüzün yazmaktan usanmadın mı?

Gelip geçmiş baharın senin,
Sen hangi baharı beklersin gönül,
Sararıp solmuş bağındaki güller,
Sen hangi bülbülü beklersin gönül.

Gün tükenip akşama kavuşmuş,

Gelir gider akıllı oldum sayende,
Deli sanıyorlar halimi görünce,
Mecnun misali çöllerde,
Hele gel gör ki aşkın neyledi.

Baharda kurumuş dala döndüm,

Ben Anadolu çocuğuyum,
Başım ağrı dağı gibi dumanlıdır,
Yüreğim haran ovası gibi hardadır,
Ben Anadolu çocuğuyum,

Gözlerim Kızılırmak gibi çağlar sevdaya,

Ne güldürdünüz nede ağlattınız,
Dost görünüp kanımı emdiniz,
Ne sevgi ne aşkı bildiniz,
Söyleyin siz nasıl insansınız.

Hep hata yapmamı beklediniz,

Gurbet akşamlarında bir sızı çöker ki yüreğime
Sorma gitsin be yar inceden ince,
Gözyaşlarım süzülür sessizce yanaktan inceden ince,
Hasretin dem vurur yüreğime ki
Sorma gitsin be yar inceden ince,
Sensiz gecelerim koyu karanlıklar kaplar,

Yaza yaza tüketin ömrünü,
Ne seni anladılar ne de beni
Bazen sevdayı
Bazen de hasreti yazdın,
Kimi zaman oldu,
Kırıldın yerden yere atıldın,