Ölüden Hallice Şiiri - İmren Çelik

YUSUF CEYLAN

Yalnızlığa terkedilmiş bir tren istasyonunda rayların üzerinde intiharı planlayan bir hiçim...

İMREN ÇELİK

Şiddetli bir gökgürültüsü sandığın hıçkırıklarda boğulan bir çift g'özüm bende,
öksüz bir çocuğun annesini arayan kollarıyım ey sevgili!

YUSUF CEYLAN

Ölüden halliceyim sensiz kırılmış bir dalın sivriliği üzerimde kırık kaburgalarımı topluyorum dağınık hayatımdan,
ölümü süpürüyor çöpçüler, gidiyorum!

İMREN ÇELİK

Şimdi bir tanrı dilencisiyim ben,
her'gele'nden seni dilenen!
Durduramadığım z'aman ilerliyor ve yine gelmiyorsun...

YUSUF CEYLAN

Kayıplardayım kaybettiğim beni arıyorum.
Gecenin kuytularında..
Jilet yarası hatıralar gırtlağıma kadar dayanmışken,
haykıramıyorum adını Tanrıya!
Daha kendim olamamışken sen oluyorum,
acı oluyorum,
kimsesizliğime kimse oluyorum.
Ama gelemiyorum...

İMREN ÇELİK

Heryer se(n) ssizliğe bürünüyor,
sen'den yoksun,
biraz melankoli sarıyor düş'leri biraz kırıklık,
biraz sefalet bulaşıyor aklıma,
fazlasıyla kuraklık ve bakıyorum yine yok'sun!

YUSUF CEYLAN

Şehrin kladırımlarına fısıldıyorum adını.
Simse tarif etmiyor gözlerinin yolunu,
söylemiyor hiç biri saçlarıa giden yolu!
Sokaklara mayın döşüyor umutsuzluğum,
üzerine basıyorum bir bir..
Ruhum paramparça yolu bulamıyorum!

İMREN ÇELİK

Şiddetli bir kavganın ev sahipliğini yapıyor bedenim,
ruhumla beynim arasında...
Nöbet nöbet hüzünlere dalıyor yüreğim,
kavun-peynir yanında bir 70'lik yolluyor şeytan masama,
üşümeye başlıyor boşalan kadehlerim yokluğunda,
gece çöktükçe caddeler tenhalaşıyor ama birkaç zebani iş başında nabzımı yokluyor
ve gidiyor sen'sizlik adında bir işkenceyle başbaşa bırakarak...

YUSUF CEYLAN

Kendimi bir köprü altında köpek öldürenle başbaşa buluyorum cebimde kırık bir jiet..
Ateşin başında..
İçiyorum!
Sirke suyu anılarım geliyor aklıma ekşiyor yüzüm,
sensizlik vuruyor beni yerden yere kalbim kırık dökük içinde.. Utanıyorum adam dedikleri şey neyse artık ben o değilim..

İMREN ÇELİK

Sokak sokak devriye geziyor düş'lerim,
bir sen arıyor bin senle karşılaşan g'özlerim,
tanyeri ağarmaya başlıyor,
birkaç çocuk çöpü kucalıyor,
sabah ezan sesi geliyor,
alkolik bir yağmur yalıyor g'özbebeklerimi,
hıçkırıklar düğümleniyor
gırtlağıma
ve yine duymuyorsun
suskunluklarımı...

YUSUF CEYLAN

Ve güneş öpüyor alnımı uyandırıyor,
üstüm başım sensizlik içinde!
İçimdeki kelebekler intihar etmiş çoktan..
Yüreğime bir çukur kazıyorum gömüyorum hasretimi kelebeklerle.. Santim santim acıyorum ellerim morarıyor ellerine dokunamıyor diye..
Anla işte sen kaf dağısın gelsem yoksun gelmesem ben yokum!

İMREN ÇELİK

Ruhumdaki iklimsiz mevsime nakış nakış işliyorum hüznümü,
yollarım karışıyor koşamıyorum kollarına,
bir gemi yanaşıyor limanıma yokluğuna kurulu bir tren götürüyor uzakları yakınıma,
göstermiyor kokusunu beyaz karanfillerin güzelliği,
hınzır uğultular kabarıyor kulaklarımda bir fısıltı geliyor g'öz ekranıma şeytanca bir fikir sunuluyor tabağımda ve sen yoksun!

YUSUF CEYLAN

Süzünlerden bir demet sunuyor Tanrı bana..
Ceset kokuyor herbiri!
Adım başı bir intihar adım kıyamet..
Ve dayanamıyorum
bir dilenciye sadaka olarak bağışlıyorum acılarımı
yaşanmamışlıklarımı geçiriyorum boğazıma...

YUSUF CEYLAN'a sevgilerle...