Ölü Toprakta Yaşamım Sona Eriyor

Adanmış bir ruhun skalasını hesaplardım
Etrafımda olan bitenlerden geçen bir toz bulutuna yazardım bunları
Yazmakla kalmazdım bazen
İnsanlara bakardım
Yaşamın derinlerindeki izlerin sildiği yapay doğallığı gizleyen binalarda
Bir sırrım vardı sorardım alay edilirdi
Topraktaki şifreyi anlamaya başlardım
Enteresan olanların anlamsız olduğumu anlatan şifreleri bunlar
Ama gerçek burada
Topraklarda iğneler batırılıyor
Benim ölümüm geliyor
Yaradalışımın isyanını bastırmaya kalkan orduya yenik düşercesine ilimin irfanın kelepçesi gölgemi takip ediyor gibi
Nefes almak zor
Ağırlık hiç geçmeyen bir yük
Kambur gibi
Vücudum ağrıyor sırtım bedenim
Ölüme ramak kalıyor içimden ağlıyorum yıldızın kayan ayın karanlık tarafına bakar bu safi felek
Bana da bir çelenk
Önümden gelenlere bir dilek
Ölüme gerek.