Ölü anılar serpilmiş sokaklara
Büyük küçük umut kıvılcımları süpürüyor kentin solup gitmekte olan ruhunu.
Demiryolu raylarının kenarındaki otlar büyümeye korkuyor.
Oynadıkları top komşularının pahalı arabasına her çarptığında
azarlanan, irkilip duran, söylenip duran çocuklar…
Gökdelenler yüzünden güneşi 3–4 saat geç karşılayan gecekondu çocukları…
Hava, oksijen yetersizliğinden boğulmak üzere.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Ne güzel demişsiniz
dilinize sağlık
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta