Ölü anılar Şiiri - Yegzar Caferli

Ölü anılar serpilmiş sokaklara
Büyük küçük umut kıvılcımları süpürüyor kentin solup gitmekte olan ruhunu.
Demiryolu raylarının kenarındaki otlar büyümeye korkuyor.
Oynadıkları top komşularının pahalı arabasına her çarptığında
azarlanan, irkilip duran, söylenip duran çocuklar…
Gökdelenler yüzünden güneşi 3–4 saat geç karşılayan gecekondu çocukları…
Hava, oksijen yetersizliğinden boğulmak üzere.
Hamile kadınların karnındaki çocuklar,
bu dünyaya gelmemek için tekme atıyor…