ben olta atmayı da bilmem,
balık tutmayı da,
ayağımda ağırlığı var siyahlığın,
her kırmızılığa elimi uzatmam......
şehir dışına çıkmam fazla,
sırt çantasını almadan da yürüyebilir kalbim,
küçük çay ocaklarınının ateşinde ısınabilirim....
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta