Yıldızlara öfke nöbetlerinde
Acının kavruğunda,bahanelerle
Şafağa köpürmezdim,
Kuş sesi seliyle
ererdim sabaha...
Yollara dillenmezdim
Ölümün efendisi, asfalt yüzümle!
Susmazdım güneşe
Ve Kızılhaç odalarda
Duman duman tütmezdim maskeli cellada.
Bir kere üzülürdüm.
Geceye...
Tek derdim
Görememekte...
Gerçek olsaydın…
Kayıt Tarihi : 27.1.2009 08:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gayet güzel oya gibi
okuyucunun yüreğine
düğümsüz yumak gibi
dolaştırmadan işliyorsun
kutlarım
TÜM YORUMLAR (2)