Olsam Şiiri - Turan Bulduk

OLSAM

Bir kuş olsam,
Özlemlerimi unutacağım diyarlara uçsam.
Bir taş olsam,
Boşluklarını doldursam yıkılacak gönüllerin,
Bir lokma olsam,
Düğümlenen boğazlardan geçsem takılmadan,
Bir tebessüm olsam,
Az olan çehrelere yerleşsem sadaka niyetiyle.
Bir sevgi olsam,
Beklenen her anda yetişsem hüzünlü çehrelere...
Bir göz olsam,
Karanlıkta göremeyenlerin yolunu açsam ,ilerletsem...
Bir kalp olsam,
Atamayan ve hissetmeyenlerin yerine de atan, durmayan…
Bir akıl olsam,
Yolunu açsam düşünmeyenlerin, anlamayanların…
Bir Ebubekir olsam,
Kimse girmesin diye cehennemi dolduracak büyüklükte,
Bir Ömer olsam,
Titreyen... kurdun yiyeceği kuzuların hesabında,
Bir Ali olsam,
Hassas, hisli... Kerahet bulaşan parmağı kesecek yiğitlikte,
Adam olsam,
“Elbisesi olup ta içi boş veya elbisesiz” olmayan…
Bir dua olsam,
Açılmış ellere, Hüzünle bükülmüş boyunlara...
Bir su olsam,
Sevdadan yanmış yüreklere damlayabilecek,
Yeşertecek, Kuru çölleri adım adım...
Yumuşaklık versem çatlamış dudaklara ve
Susuzluktan ölmek üzere olana yetişip cennete gidebilecek kıymette...
Duru olsam bulanık olanların inadına pir ve pak.
Biri olsam,
Hakk katında sayılan,
Dost dilinde övülen,
Yar sinesinde mukim,
Anılınca görünen,
Yetişen her imdada,
Milletince sevilen.
Sadece insan olsam, kucaklaşıp varlıkla,
Beklentisiz, iç hesapsız, hüzünlü,
Hazır olan her zaman yola çıkacak gibi,
Dönülmeyecek te olsa, son da olsa....

Turan BULDUK