Olmuyor artık Şiiri - Nurcan Göksel

Bir baktım ki büyümüşüm..
Eskileri sakladığım
dolabımdaki giysiler
Olmuyor artık.

Bir baktım ki büyümüşüm...
Eskiden oynadığım
sokak aralarında
çember çevirsem
Olmuyor artık.
Arkadaşımın oyuncağını
alıp kaçsam,
okul yolunda düşsem
sonra uzun, uzun
ağlasam
olmuyor artık.

Bir baktım ki büyümüşüm..
kapı eşiklerindeki
evcilikler,
kan ter içinde koşarken
annemin sesi,
küçük ellerimin
kiri pisi,
ders çalışırken
kaçamak uykular.
o kadar çok,o kadar çok ki
yaşadıklarım
doldurup taşımak istiyorum
kocaman ceplerime
taşıyor, dökülüyor
almıyor artık…