Olmuyor Şiiri - Zafer Özkay

Sevdim seni çok sevdim, ölesiye sevdim.
Bir gün gelir devran dönese sevdiğim,
Sende senin gibi birine düşersen,
Beni çok arayacaksın ama beni asla
Bulamayacaksın.

Olmuyor ne yapsam olmuyor,
Senin için kaç kereler uykusuz kaldım,
Senin için göz yaşlarım
günlerce sessizce hep içime aktı,
Senin için hep ben yalvardım,
Hep ben yalvardım Allah'a dönmen için.

Olmuyor sevdiğim olmuyor,
Unutmak istiyorum her şeyi,
Dağıtmak, kırmak geliyor ve
Durmadan içmek istiyorum ölümüne,
Elimde değil seviyorum ellerin olsanda.

Ne anıları silebiliyorum,
Ne fotoğrafları yakabiliyorum,
Çaresizim, yalnızım ve senden sonra,
Dostlarım şişeler ama nereye kadar,
Boş verebilseydim ne âla, şişeler
Bir nebzede olsa acımı dindiriyor.

Hani bir zamanlar en fırtınalı aşklar bizimdi,
Şimdi sen nerdesin ben nerdeyim,
biliyormusun, bazen 3-5 nöbetlerinde
Yollarını gözlüyorum,
Akşamları göz yaşlarımla imzalıyorum.

Ama şunu unutma, seni aramıyor,
Seni sormuyorsam senden vazgeçtim değildir,
Bir daha böyle sevecek olsaydım bir kalemde silerdim seni,
Senin beni sildiğin gibi, şimdi bir umut taşımıyorum artık,
Geleceğine dair, isyanlardayım dardayım ah gel artık vefasız gel.

27 Kasım 2004 Karaman