A-ölmüş kalpler! Şiiri - Mikdat Bal

Ahlâkî hissiyatlar dumura mı uğramış?
Hem milli, hem manevi refleksimiz yok olmuş
İnsanlar birbirini zevki için doğramış
Gören ne hayret etmiş, ne tiksinip şok olmuş

Takıldık hortlak gibi her gün televizyona
Başka dert yok, hasletler uğrarken erozyona
Acaba hangi film girecekmiş vizyona
Yok artık! Daha neler! Bu da artık çok olmuş!

Kimi refah içinde kimi yanıp tüterken
Kimine de bu hayat cehennemden beterken
Dünyanın nimetleri on katına yeterken
Yüzde doksanı yoksun yüzde onu tok olmuş!

Düştüğü vakit insan etrafa bakınırken!
El veren olur diye derdinden yakınırken
Açıktan söylemekten utanıp sakınırken!
Acının en fecisi dosttan gelen ok olmuş

Madde’ye tapanların gözleri hep nema’da
Dedik ya felç olmuştur hep duygular komada
Örneklerini gördük Zonguldak’ta Soma’da
Kurbanlar can derdinde onlar derdi kok olmuş!

Duyarlılık azalmış kas katı olmuş kalpler
Haset, garaz kin, öfke nefretle dolmuş kalpler
Der Mikdadi ne yazık gerçekten ölmüş kalpler
Hiç kusura kalmayın, dünyamız bombok olmuş!

Ozan Mikdadi