... Ay ışıksız gecelerin, yıldızsız semaların korkunç karanlığında kabus dolu intiharlardayım,
tükenmeyen gecelerden sabahın uykusuz ilk ışıkların dek…
Geceyi inleten sessiz çığlıklarım geri dönmekte kanayan yüreğime biçare...
... Çocukluğumu unuttuğum, gençliğimi harcadım bu kentte boğuluyorum…karanlık düşlerimde
uzanan hiçbir eli tutamıyorum… Uzanan ellerde bıçaklar bilenmiş… Silahlar kınından çıkarılmış…
haydi kesin kellemi… Vurun... Ne duruyorsunuz? ... Bu yürek sevmekten vazgeçmeyecek…
Kan ter içinde gece
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Devamını Oku
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Vuruldum… Ama ölmedim… Çocukluğum da '' anne ben hiç ölmeyeceğim'' derdim annem
üzülmesin diye… Ölümüm hüzün kokan emekçi sevdaların, hüzün dolu bir çift gözün dizlerinde
olmadıkça ölmeyeceğim… ÖLMEYECEĞİM… SEVİYORUM...
Hep iyi ve güzel yasamaniz dilegi ile. yazinizin icinde kayboldum sevgili dost. Yürginize saglik. Türkan DİNÇER
yaşama tutkusuyla ölmeden sevmek... ne güzel
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta