Şiir aynı zamanda
kendi ölüm fermanımızı yazmaktır.
Bir sonuç çıkmaz bilirim
ve çıkmaz sokaklardır dizeler..
mezarlık gibidir
Belki gelip bir fatiha okuyanın çıkar
Beklersin ama gerisinde kabir azabı....
Bütün hayallerin,
kendince kurguladığın ne varsa
kabristana kadar düştüğüm,
hayallerimin sömürgesinde sana bölünürüm...
Yazmak ölmektir sevgili.
Her şiiri bir cesed gibi gömünce anladım.
Faili meçhul cinayetler
Ve yüreğim toplu mezarlar gibi
Bütün kimliksiz duygularımla,
mülteci düşüncelerimle seni düşlerim.
Kafam bir asit kuyusu
Ezberleyemediğim siirler atarım derinliğine..
ölmektir sevmek...
Hergün birkez daha yaşama gömülünce anladım
Kayıt Tarihi : 18.5.2014 07:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!