Olmaz efendiler olmaz
Balçıklaşmış mürekkeplerle
Çürümüş kalemlerle, seherde seyran olmaz
Sizler kalemlerinizi, sürüngen sürülerine
Donişot hikayelerine bulaştırdınız
Dünyayı keşfettiniz bir çingene falında
Ana sütü gibi kokladığım duygulu yürekleri
Duvağı telli gelinleri çınar ağacı altındaki gerçekçi vasiyetleri inkar ettiniz
Olmaz efendiler olmaz
Salyongoz salyalarıyla susuz kuyu dolmaz
Taşıma su ile bu düzen dönmez
Hani derler ya, acı söz yürek yakar
Dost ağlar düşman güler
Sizler kanayan yürekleri
Ülkemdeki gerçekleri, kalemlerde kirlettiniz
Olmaz efendiler olmaz
Bir kalem arıyorum
Engerekle kelebeği barıştıracak
Yüreğinde su sesi
Damladıça aydınlatsın
Aktıkça sevsin herkesi
Ağladıkça arşa yükselsin sesi.
Olmaz efendiler olmaz
Kalemler susturulamaz
Sarı yıldızlar gecenin karanlığında boğulamaz
Aman efendiler sizler geçmeyin buralardan
Şeytan eşiğinde şer
Her adım da destursuzsunuz....
Mehmet Güven
Kayıt Tarihi : 27.3.2010 22:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!