Olmayan Şiirler-2 Şiiri - Azize Kaya

Yar uğruna yandı yüreğim
Kara gözlerini sevdim neyleyim
Mecnun gibi başım Kabe'de
Yarab aşkımı artır diyeyim.

Mevlevi gibi döndüm çevremde
Ne sordun derdimi yaren nerende
Gördün de gözlerim dönmüş mahşere
Yinede tutmadın elim seherde.

Yar sevmek ne zormuş yandıkça yandım
Ateşi en büyük acıymış sandım
Bırakıp gittiğin o gün anladım
Vuslat yokmuş bu aşkta nasıl aldandım.

Sonsuzluğu bilmem hiç görmedim ki
Bu gönül keyfine hiç sevmediki
Yaremi tuzla ovdum durdumda
Ayrılık neymiş ben bilmedim ki.

Ben güneşim dedin yaklaşma bana
Uzaktan sev beni yazıktır sana
Gözlerim kör oldu tenim kapkara
Seni görmeyen candan bana ne fayda.

Yağmur tanesi gibi düştüm de yere
Karıştım ah ile toprağa sele
Ne sen bildin kıymetim, vurdunda yere
Ne toprak tuttu kara elinde.