Olmayacak Sonlar Şiiri - Yakup Günel

Olmayacak bir sevdanın peşinde koştum,
Gençliğimin en güzel yıllarını harcadım,
Sebepsizce yıprandı bu gönül,
Sonu gelmeyen bir yol için.

Aylar yıllar geçti aradan,
Unuttum dersin çıkaramazsın aklından,
Gözden uzak gönülden de ırak misali...
Koca bir yalandan ibaretmiş meğerse.

Gözle görmesen ne fark eder,
Sesini duymasan ne fark eder,
Yıllarca bu yalanlara inandı durdu bu gönül,
Meğerse kalpte de yaşarmış kimi nedensiz.

Gönül gözü vardır kimilerinde,
En güzel o şekilde görür kimilerini.
Köreldi artık o gönül gözü de...
Gönle zarar veriyor hiç bir şey yapmadan.

Kaçtı gitti o sevda bizden,
Ne bir selam ne de bir hoşçakal demeden.
Gençliğin en güzel yıllarını da aldı beraberinde,
Bir hiç etti kalan yerleri kendiyle.