Sen yeter ki, gönül kapısını, aç bana,
Sana divane mecnun olmaya, söz olsun.
Sen ki, gökyüzünde süzülen telli turna,
Seninle yaşayan an olmaya, söz olsun.
**
Sen yeter ki, kumru ol, yuvamıza konan,
Uçabildiğin alan olmaya, söz olsun.
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta