Olmasa Şiiri - İsmet Murat

OLMASA
İnsanoğlu neye yarar,
Kim arayıp, kime sorar,
Nasıl iletişim kurar,
Muhabbeti Dil olmasa,

Eğilemez, oturamaz,
Yerden ürün kaldıramaz,
Ayaküstünde duramaz,
Omurilik, Bel olmasa.

Medet umar, boyun büker,
Yığılır köşeye çöker,
Daima gözyaşı döker,
Tutunacak Dal olmasa.

Rahat gezip dolaşamaz,
Kasaba belde aşamaz,
Menziline ulaşamaz,
Ayağında Nal olmasa.

Bilmezdi çiçeği gülü,
Can bulmazdı ayak eli,
Lezzeti tatmazdı dili,
Arı, Petek, Bal olmasa.

Kıvamını aldıramaz,
Parmağını daldıramaz,
Harmanını kaldıramaz,
Hava, Güneş, Yel olmasa.

El gün içine çıkmazdı,
Edebi Ar’ı takmazdı,
Kimse yüzüne bakmazdı,
Sırtında ki Çul olmasa

Surat asar yüzü gülmez,
İnsaf merhamete gelmez,
Varlığın kadrini bilmez,
Dağ taş, vaha, Çöl Olmasa.

Seçemezdi eğri doğru,
Ateşte yanardı bağrı,
Şifa bulmaz idi ağrı,
Kitap, Sünnet Yol olmasa,

Hiçbir şeye gücü yetmez,
Filizlenip ekin bitmez,
Hamdü, Sena, Şükür etmez,
Yaratana Kul Olmasa

Alış veriş yapamazdı,
Hisse senet kapamazdı,
Eşten Dosttan Kopamazdı,
Menfaati pul olmasa.

Eksik ölçüp eksik tartar,
Hep kendinden yana kırpar,
Hem çalar Hem de el çırpar,
Kefe, tartı, mil olmasa,

Kul Müçtehit olur heba,
Boşa gider Gayret çaba,
Kurur köy, şehir, kasaba,
Dere, Irmak,Göl Olmasa.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi