İnsan olduğundan çok olamadıklarından ibaret
Elde edemediğine karşı açlığı çaresizliğe bürününce
İçinde kırık dökük cümleler biriktiriyor
Olası karşılaşma ihtimali için
Sonra anlıyor
Zaman sadece akıp gitmiyor
Giderken izler kazıyor insanın
Önce ruhuna sonra bedenine
Ve geride kalan asla eskisi gibi kalmıyor
Bakışı, gülüşü, hüznü ve görünüşü
Herşeyi eski bedeninde yeni ruha bürünüyor
Bu yeniliğe ne kendisi alışıyor
Nede de yenisi alışsın istiyor
Kendisi hem Han hem hancı
Hem yol hem yolcu
Ve her gelen şanssız yabancı
Orhan Karataşgüler 4
Kayıt Tarihi : 24.8.2025 04:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!