Gül devri, bülbül feryat  etti… duyan  olmadı
Ağyara  neşe  geldi, hale giryan olmadı.
Ah  çekti  deli  gönül, bakıp bakıp  melale
Dağlara dert  oldu da   yare tuğyan  olmadı.
Bigane  kaldı firavn,  feryad ü figanlara    
Nemrut’a yoldaş oldu, halka  ayan olmadı.
Gül  bile  insaf  etti  dikenini  eğdi de,
Zulmü silah  bilenler, derde derman olmadı.
Feth-i mübinin  nesli, daldı  hab-ı gaflete
Silkinip miskinlikten yola revan olmadı.
Taht’a varis oldu hep,  batılı yol bilenler,
Kem laf hüküm oldu da… hak söz  ferman  olmadı.
Gülistana reva  mı,  açan hep  kan çiçeği! 
Can  verilen  topraklar...  bize  vatan  olmadı.
Eylül 98 Beyşehir
Tevfik Yaşar TekeliKayıt Tarihi : 17.3.2007 21:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


TÜM YORUMLAR (1)