Oliana Şiiri - Yunus Emre Kaynar

Seni beklemek Oliana..
körpe bir yavrunun kan çanağı gözlerinde demlenmek gibi..
Seni istemek Oliana..
küçük bir kıvılcımla dolunayı tutuşturmak gibi..
Güller tan yerinde ağırdı Oliana..
dizim de bir ağrı, kalbimde bir ağırlık yorgun düştüm, geceye demir attım..
Teleşlı bir ikindi aklımdasın Oliana..
bir ayrılık şiiri yakmasın aşkımızı, senden kopardım bütün mutlulukları..
Oliana sana gelmeliyim her karanlık gecenin kuytusundan..
yüreğimi süre süre ellerine değmeli yüzüm, denizin dibi gibi karanlıktı sensizlik..
Akşamları bulurum seni Oliana, yüzüne değen rüzgâr yüzümde demleniyor..
bak ellerimde yavru bir kuş Oliana, uçmamak için ellerimi kanatıyor..
Masum bakışlar ve garip bir sızı Oliana bana senden kalanlar..
itiraf ediyorum Oliana, ruhtımların demir alamayan gemisi benim.. elem ülkesinin, biçaresi benim..
Sımsıkı sar beni Oliana üşüyorum yamacında, kulağıma fısılda benden başkasını sevmediğini..
bak ellerimde kanayan bir sevda var, güzel laf bekler Oliana baksan dahi yeter..
Karşımda İstanbul, aklımda sen varsın Oliana.. köşe başlarını ayrılıklar kapmış, kurban arıyorlar Oliana.. ellerimi tut gücüm yetmez ayrılığa..