Gece olsa, ben uyusam
Ben uyansam, gece olsa,
Ve bu böyle sürüp gitse,
Sonsuzluğa kadar,
Ya da ölüme.
Bazen sorarım kendi kendime,
Ey tembel,
Ey dışı genç,
Ey içi yaşlanmış ruh,
Uykuyu bu kadar sevmek niye.
Ve nedir bu ölümü düşünmek,
Peşini bırakmazcasına,
Ölesiye.
Kayıt Tarihi : 12.12.2002 18:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!