Ölesiye.... Şiiri - Adem Yıldırım

Ömrümün akşamındayım
Gece ayazına gebe
Dilim susmuş, yüreğim harabe
Elim kaleme küs,kalemim satırlara
Yığılmışım bir köşeye üşüyorum
Dağlardan gelen kar soğuğu
Sarmaladığı bedenimi kesiyor
Kana susamış jilet misali
Üzerimde incecik hırka,titriyorum
Sigaramı alıyorum ellerimin arasına
Dumanıyla ısınmak için...
Gözlerim ufka dalmış,bir kuytu arıyor
Yüreğim uçamak istiyor,o çizginin ötesine
Ruhum kurtulup bendenimden;
Derviş gibi gezmek,
Aradığı gerçek aşkı bulana dek
Gezmek istiyor bu gece
Bedenim vurgun yemiş,yorgun,bitkin
Artık ebediyyen istirahat etmek,
Mahşere kadar uyumak istiyor...

Erzincan