derin çizgiler ve her çizgide bir anı
zamandan nasibini almış
allahından bulmuş bir masa
dizleri titreyen bir bacağı sakat kalmış
kendini taşıyamıyan bir sandalye
nemlenmiş,kulaklarını asmış,hayata küsmüş
silinip karalanan hayallerle buruşmuş kağıtlar
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
bir ebediyetin habercisidir dizlerde dolaşan..sonu olmayan bir başlangıcın..
ama Mevlana misali olmalı insan..
doğarken biz ağladık onlar güldü..ölürken gülen biz olalım ağlayan sevenler..
işte böyle bir hayat olmalı..işte böyle bir amaç..
SEVGİLER..(Tebrikler:::)))))
Şiirleriniz gülümsetiyor ölümden bahsederken bile :)
Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta