**Öldürüyorsun Beni** Şiiri - Emine Sönmez

ÖLDÜRÜYORSUN BENİ

Seni araya - araya, dizimde ser kalmadı,
Seni gözleye - gözleye, gözümde fer kalmadı,
Ne bir selam gönderiyor, ne kendin geliyorsun,
Anladım ki bu dünyâ' da vefalı yar kalmadı.

Karanlıkta yola düştüm, bulunmuyor izlerin,
Hayalimden gitmez oldu canlar yakan gözlerin,
Yollarını bekletmekten, söyle ne anlıyorsun,
Boşa mı ümit bağladım, yalanmıydı sözlerin.

Aşkına bel bağlamıştım, kaldım yine yollarda,
Diyordum şifa bulurum, belki selam yollar da,
Hançerledin yüreğimi, şimdi de dağlıyorsun,
Gelecek mi aranırmış, yaşanmamış yıllarda.

Sevdan çınar ağacıydı, budadın dallarını,
Kapatırsın aşkımıza, sevdanın yollarını,
Benim kötü kaderimle gönül mu eğliyorsun,
Kime ümit veriyorsun, giyip de allarını.

Senle çözülür sanmıştım, hayatın kör düğümü,
Hayra bile yoramazdım, düşümde gördüğümü,
Hasret acı, çekilmiyor, dertlere salıyorsun,
Bil ki senin yüzündendir, düyarsan öldüğümü.