Olcay İşbilir Şiirleri - Şair Olcay İşbilir

YÜREĞİME DOKUNMA

Tanımsızdı halimiz cogu zaman
adı yoktu yasananların
sürüklenirdim hic durmadan
bazen rüzgarına yenik düserdim

Gökyüzü karanlıktı
Yağmurlu bir akşam
hayallere dalmış
Cama vuran damları seyrediyordum
Birden şimşek çaktı
Gökyüzü aydınlandı

RAHMETLİ ANNEME…

Yıl 1958..Yetim 2 çocuğa annelik etmek için başvurdun
Yıl 2004.. bu güne kadar da hep bize sahip çıktın
Sana yazdığım bu şiirde nasıl hitap edeceğimi bilmiyorum
Canım annem..Bizi bırakıp gittiğin o gün

BEKLEYİŞ bir özleyiş gönüldeki yari,
BEKLEYİŞ bir süsleyiş binbir hisle EMEL’i
NEDEN o çok sevene
UNUT bekleme derler?
OYSA seven ümitsiz de olsa
BEKLEMELİ.

Mevsim sonbahar
Aylardan Eylül
Sararmış yaprakların dökülme zamanı
Her sonbahar da bir hüzün basar içimi
Beklerim o ağacın altında
Bu sonbaharda gelmedin...

Bir bahar günü tanıdım seni
Sanki hiç yaşamamamışçasına
Sevgiyi buldum sende
Gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar gibiydim
Seninle sevgiyi bulduğumu sandım
Yanılmışım menekşem yanılmışım

Biz ne tuhaf insanlarız
Şarabın yıllanmışını
Eşyanın antikasını
aşkın yaşanmışını ararız,
Ama hep yenilik peşinde koşar,
Sevenden kaçar

İnsanız biz insanız
hayatta herşeyi yaşarız
Zekv,Hüzün.Neş'e bizler için,
İnsanız biz insanız yaşarız
Kederli de olsak neş'eli de
Severiz biz severiz

Yavaş yavaş
Kayıp gidecek yıllar
Avuçlarından,
Tutamayacaksın.
Zaman..
İçecek koca ömrü bir yudumda,

Ne keyifle okuduğum şiirler ezberimde, ne de bağıra çağıra söylediğim
şarkıların sözleri. Dalgın gözlerle yürüdüğüm caddelerde kayboluyorum...
Sonsuz bir inatla sarıldığım radyodan gelen o harika melodilerin de tadı
yok? Peki ya o yağmurda iliklerime kadar ıslanmalarımı kim çaldı benden?
Bilmiyorum!
Susuyorum artık... Sustukça susuyorum. Sustukça, üzerime gelen insanlardan