Yıllarca gelmediğin rüyalarıma yandım
Sensizlik ufkuma karanlık yol düştü
Gizli sevda zormuş kaçtıkça anladım
Gözlerin yoluma sebepsiz umut düştü
Düşler gördüm hayatın söndüğü noktalarda
Tek seni sevdim…
İmanın tekliğinin yansımasında sana...
Kararmasında göklerin bir evliya gözyaşında
Ve bilmem hangi çağda;
Aşklara inanılmayışında
Zirvesinde samimiyetin
Gözlerime bambaşka yansırdı resmin
Yanımdayken sana baktığım zaman
Güzellik tılsımı fısıldar cismin
Yollardan bana geldiğin zaman!
Kokunla kıskandırdın binbir çeşit çiçeği
Sonbaharda yağacaksa artık Nisan yağmuru
Hayallerimle yaşatmaz beni bu dipsiz kuyu
Benim dostummuş gece denen vefasız karanlık
İstersin ağlayamazsın işte budur yalnızlık!
Yaratılışım ekimse anılarımdır hasat
Gözlerimden daha siyahım artık
Rapunzel dinlemez, özgürlük ister
Bu kahreden acı ölüme sefer
Yansımanı kaybetmektir yalnızlık…
Aynalarda görünmez gülüşüm var
Yürü Olcay;
Vakit tamam,
Tıkandı yaşam.
Ya açmalı sonuna kadar bu damarı
Ya da kangren olmadan kesip atmalı…
Saçından tırnağına şiirsin nazsın
Sayfalarca seni yazsam güzelliğinle sığmazsın
Saçının bir teline can değer canlar değer
Sonsuza varmak isteyen seni yazar seni çizer
Tekrarlara mecburi tekdüze bir hayat
Dinlemekten sıkıldım mutluluğu sizden
Herkese vuslat bana düşen yine sebat
Denklem yine aynı; yalnızlık eşittir ben...
Araç; ekmek kavgası, amaç; mutlu yuva
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!