Olasılık 1. Sayfa Şiiri - Gökhan Gültekin

Karanlık bir çağ başlangıcı. Soğuk keskin ve yakıyor sanki bedeni. Tir tir titriyor bedenim. İki Kolum sarmış tenimi. İçime çekilmiş yürüyorum sert rüzgarlar içinde.Gözlerim açılmaz. Ama görmeye çalışırım karanlığında içinden ilerisini.Ay tam üstümde yol verir ışığı ile ruhuma.

Uzunca yürüyüş sonrası vardım dağın uç kısmına. Önümde tırmanmam gereken uzun bir dağ vardı artık. Kafamı yavaşça göge doğru kaldırdım bitmek bilmiyordu yüksekliği Kral dağının. Kaçarcasına gelmiştim buraya. Eğer aşarsam burayı kurtulacaktım korkularımdan. Arkadamdan gelen korkunç sesler ve fısıltılar. Dayanacak gücüm kalmamıştı artık soğuktan. Ve bir el uzandı omzuma çığlık çığlığa kaldım o an.

Yine korku dolu sabaha uyanmıştım. Kabus hep aynı yerde bitiyordu. Son zamanlarımda hep aynı şeyi görüyordum. Bir el dokunduğunda sıçrayarak uyanıyordum. Sanki kabus değil gerçek. O soğuk uyandığımda iliklerime kadar işlemişti. İçim ürperiyordu her defasında. Yatağımdan yavaşça kalkarak vardım banyoya. Yıkadım elimi yüzümü usulca. Ve baktım aynaya gözlerimin içine. Yine yorgun ve bitkindim. Son zamanlarda bu da sorun olmuştu bana. Fazlaca btkindim sanki yoktu gücüm eskisi gibi. Mutfağa geçerek kendime hazırladım birşeyler. Üstümü giyindim sonra ve çıktım dışarıya saat 06:35 aydınlık bir yaz sabahı. Güneş doğuyor ama sanki bana hep karanlık. Boğulmuş ruhum her sabah aynı matemde.