Olamaz Şiiri - Niyazi Acı

Ey unutamadığım eşi bulunmaz insan,
Bir aşkımız vardıki sürükledin ardından,
Sen beni ilk kez üzdün, ilk kez ağlattın,
Ahlarla, figanlarla gittiğin zaman.

Aşkını unutamayan, yokluğunda ağlayan,
Görsen tanıyamazsın nerde o mutlu insan,
Tövbe tövbe sevgilim yalvarıyorum affet,
O benim ben, başını taştan taşa vuran.

Tükenmeyen sızıydın, akan yaştın gözümde,
Gittikçe güzelleştin, başkalaştın gözümde,
Silemedi seneler gidişinin yasını,
Ezberleştin dilimde, hasret oldun gözümde.

Güneşimi yitirdim, günüme gözmü koydun,
Baharımı öldürdün kışa çevirdin beni,
Yüzüme bak diyorsun, bakacak yüzmü koydun,
Yoldun kanatlarımı kuşa çevirdin.