Kafese sığmıyoruz bir türlü
Bir kemirgen gibi kemiriliyor içimiz
Kasırga esmiş gibi
Duymaz kimsenin ruhu
Bir derin sesızlık kaplamiş ortalığı
Hiç ses yok
ölüm zesizliğimi ne
Etrafı yakiyor, durmadan
Anladım taşın sert olduğunu
Acı,hüzün,istırap ve gözyaşı
imtihan olsa gerek bu ağırmı ağır dert
Aklımızla çözemiyoruz
Sabır ile karşılayamiyoruz olup biteni
Dimyata pirince giderken,
Evdeki bulgurdan olmak var.
Grift bir bilmecedır sanki
karışıkmı karışık.
Yanmak var, kül olmak var
Belki işin içinde
Nice kelebekler ışığına,süsüne kandılar
Yandılar yaklaşınca yakın mesafeden
Telef oldular birer birer
Ah bu ne dehşet, bu ne fırtına
Bu ne bela
vuslat hayaliyle tutuşmak var ya
Bu acayip hal eritecek.
Yavaş,yavaş
ilacı bulunmaz
Çare olmaz hiç bir şey
19/04/2024
mesakin
Kayıt Tarihi : 19.9.2024 00:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!