Bir hânede aç uyuyan bulunsa,
Onu, Ömer duyar idi ol vâkit.
Öz nefsinin rızkın kesip verirdi,
Muhtaç yeyip doyar idi ol vâkit.
Aç gezerdi, aslâ şekvâ eylemez;
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta