"OL, DER ve OLUR."
"Kün feyekün" emriyle semaha durur gökler,
Rabbini selamlıyor arşa çıkan melekler.
"Ol"emriyle olduran o yüceler yücesi,
Bu sırlı muammanın çözülmez bilmecesi.
Gün begün ömür geçer vah ki vah ahvaline,
Sen yine de güledur acınacak haline.
Yaşanılan acının kalır ser'de izleri,
Yürek denen çerağın alev alır közleri.
Ömür denen heybeni nelerle doldurursun,
Dalından ham meyveyi koparıp oldurursun.
Elde avuçta kalan hep senindir sanırsın,
Günlük heveslerine aldanıp da kanarsın.
Giderken götüren yok hepsi dünyada kalan,
Dünyada kalacaklar aklını baştan alan.
Sana güzel görünür bakmazsın sevabına,
İşlediğin günahlar yazılır hesabına.
Dünya denen hengame unutturur yarını,
Gaflete düştün eyvah! Kaybettin tüm varını.
Çıkılır merdivenler ağır aksak bire bir,
Kulakta sela sesi dillerde kalır tekbir.
Türkmenkızı diyor ki fıtratımda asalet,
Yazdıklarım bilin ki hak yolunda adalet.
Dürüst olmak yolunda uyarıyor milleti,
Düş artık yakamızdan hey cehalet illeti..
...türkmenkızı...
Hatice Türkmen Yurtseven
TC. Kültür Bakanlığı Halk Şairi-Yazar
Hatice Türkmen YurtsevenKayıt Tarihi : 2.6.2023 10:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler sayın şair.
TÜM YORUMLAR (1)