Öl Şiiri - Sevil Bakır

Öl hadi!
Bedenin ruhsuz kalsın
Cansız bir et parçası sürükle sokaklarda...

Öl hadi!
Sakin suların derin sessizliklerine gömül,
Tuzlu sularla kaplansın nefesin.
Sesini bile çıkarmadan öl...

Öl hadi!
Gözümden daha derin uçurumlardan
Savur bedenini.
Parçalan...paramparça ol.

Öl hadi!
Aklımın ucundan geçmeyen
Akıllardan çıkmayacak, akıllara zarar olacak bir şekilde öl...

Öl hadi! Durma,
Nice ahlarını aldığın bir ruhun beddualarında
Yaşayamazsın rahatça...

Öl işte!
İbretlik ol, ibret-i alem için sallan darağacında...
Bedenin sallansın,
Bir bir dökülsün günahların ayaklarından.
Başın önünde ölü halinle utan,
Yaşarken tatmadığın meziyetler kazan..

En iyisi ateşlerde yan,
Kalbinden başlamalılar önce,
Dünya üzerindeki en büyük yalancı olmalı o...
Sonra onun en büyük suç ortağı dilin yanmalı,
Yandıkça küçülmeli yalanların ağırlığı.

Gözlerin sonra,
Önce oyulmalı, yüzüne baktırılmalı.
Dünya gözüyle görülmeyecek riyakara,
Kendi gözleri bakmalı...