Okyanusta Şiiri - Gölgelerim Esram

Sabah oluyor yine;
Hüzün lü bir gecenin ardında
saklanan gizem ve gözyaşlarım..
Haydi yine sabah oldu...
Yum gözlerini; hazırla kendini
sadece hayallerle geçen geceye...
Cevapsız bilmeceye..
Alışmak varya bazen;
çok acı; çokta güzel..
Güzel olan yanı,Seveninle
başbaşa olduğunda..
Acı olan yanı ise;
Onun senin yanından
mecburiyetle uzaklaşması..
Ne zaman mutlu görseler.
Ne zaman ağlarken görseler..
Hatta hatta gülmenin ardında
Bir şeyler aranırlar muzipçe..
Çünkü içlerinde manasız,
Gizli bir çekememezlik..
Aşşağılık kişi gurupları...
Hayatıma hiç giremeyen
nefret simalar...
Bunları bile bile
Mecburi yaşantın...
İşte bir sandık..
Küflenmeye yüz tutmuş....
Oysa ki bu sandık içinde;
Zümrüt,yakut,elmas taşırdı
bir zaman önce..
Ve amman içindekileri
kimseler görmesin
dokunmasın
değmezlerdi çünkü...
O yüzden bu sandığı
kilitleyip atmıştım anahtarını.
Kuyu değil,dere değil, göl değil.
Vallahi hemde simsiyah
okyanuslara..
Kimsenin eline geçmesin
düşüncesiyle...
Eh be arkadaşım sende
nereden çıktın?
Ne arıyordun o koskoca
okyanusta.?
Nereden buldun o anahtarı?
Ben bile unutmuştum ya? ..
Açma o sandığı..
.Artık çok geç.
Beklemiştim...
aslında uzun bir süreç..
Açtırmam o sandığı hiç
umutlanma..
Anahtar sende kalsın..
Önemli değil.
Sandıkla atlarım ben
okyanusa...
Kolay mı sanıyorsun?
Onca yıl sonra?
Tükenmiş gitmiş gençlik
Bir harbedeyle..
Ne işin olur senin bir harabeyle? ..