bir damla düştü içime,
sessizce büyüdü,
bir göl oldu önce,
sonra bir deniz gibi çağladı.
gözlerimdeki kıyılar
sana uzanmak isterken,
duygular bir okyanus misali
akıp gitti zamana.
her dalga bir hatıra,
her köpük bir özlem,
kalbim kıyısız kaldı seninle doluyken bile.
bir fırtına gibi sevdim seni,
bir liman gibi bekledim,
ama duygular,
rüzgârla yarıştı ve gitti.
şimdi içimde
sakin bir su gibi suskunluk,
ama hâlâ
senin adını fısıldıyor
dalgalar.
Ahmet Nejat Alperen
Kayıt Tarihi : 12.8.2025 09:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!