Uykumu bölüştüm; sabahın ağaran yüzüyle,
Harfleri, dilimin sarkacıyla dövüştürdüm.
Manaları, göz kapaklarımda sıkıştırdım.
Yinede bitmedi;
Kitaplar... kitaplar... kitaplar...
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
