Uzun yıllar evveldi okurken Buca Mimarlıkta,
Lepiska saçlı bir kız vardı sınıfımızda.
Sınıfın iki gülünden biriydi.
Baygın bakışları kor dudakları,
Herkes hayrandı, ona bayılırdı.
Asil duruşu vardı, tebessümle bakardı.
Kimler yanıp tutuşmadıki, sayıklamadıki
Adını geceler boyunca.
Otururdum bende birkaç sıra arkasında.
İçimden ne düşünceler geçerdi kimbilir.
Kavak yelleri eserdi o yıllar başımda.
Bilmem farkındamı idi duygularımın.
Yıllar ne çabuk geçmiş anlayamadım.
Bu gün bile andıkça onu, mutlu ediyor
Onca anının arasında beni.
Kayıt Tarihi : 27.3.2003 21:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!