Oksuz evlatlik Şiiri - Ulya Erkman

Tokat in bir nahiyesin de dogmus
Oksuz bir kizdi
Oranin esrafindan bir aile evlatlik diye
Yanlarina almislardi
Elif cok zeki ve dikkatliydi gozunden
Hicbirsey kacmazdi
Evin hanimiyla beraber herseyleri ogrenmege
Buyuk bir hirsla hazirdi

Elif evlatliktan ziyade adeta
Bir hizmetciydi
Her gun koca evi siler supurur
Temizlerdi
Hanimina her sahada
Yardim ederdi
Yemek pisirme camasir utu
Maksadi herseyi ogrenip kendini yetistirmekti

Uc sene sonra Aga onu Istanbulda
Bir akrabasina gonderdi
Elifin turkcesi o kadar bozuktu ki
Karga diyemez garga derdi
Ama Elif durur mu? herkesi dikkatle dinler
Kendi kendine tekrarlayip dogruyu soylerdi
Bir sene sonra Elif evin kizlari gibi
Konusmayi becerdi

Evin beyi emekli ogretmendiElif onunla
Yazma okumayi da ogrendi
Evin kizlarinin verdigi elbiseleri keser bicer
Kendine gore yapar ancak oyle giyerdi
Mecmualarda yemek tanzim resimlerine bakar
Sofraya ayni sekilde tanzim edilmis yemekler getirirdi
Butun gayesi kendini her sahada yetistirmek olan bu kiz
Kendine bir is bulmayi bile becerdi

Evin buyukleri vefat etmis
Kizlar evlenmisti
Elif ise kazanciyla bir ufak
Daireye yerlesmisti
O esnada kimsesi olmayan bir emekli subay
Evine,ve kendine bakabilecek birini
Bulmalarini istemisti
Adam Elifin butun hayatini ogrenmis
Onu cok taktir etmisti
Nihayet birgun Elife evlenme teklif ederek
Benden sonra da artik hakkin olan hayati
Yasayabilirsin ' demisti

Elifin hikayesi bir
Hakikattir
Tokatin oksuz kizi bence
Bir numunedir
Hizmetcilige ragmen imkanlardan
Istifade etmesini bilmistir
Kendini yetistirmekti gayesi
Muradina ermistir
Boyle Eliflere benim verebilecegim
Ancak kalpten derin bir hurmettir

Bugun Elif evinin hanimefendisi olarak
davetler yapiyor,sohpetleri dinleniyor
Ikramlarina ise ancak 'gorulmemis'
Denebiliyor