yine akşamı oluyor tarihini bilmedigim bir günün
içimdeki özlem büyüyor
ve sen yoksun yanımda
gözlerim küçülüyor ne aradıgını bilmeden
yavaşça yoklugunun agırlıgı çöküyor üzerime
ve geçmişin kokusu var saçlarıyın kokusu gibi burnumda
başlıyor seni içime düşüren akşamlarım
biliyorum bu akşamda bitmeyecek saatler
yine duracak zaman
akrepte şiirler yazacak yelkovana
oda hasret kalacak günde yirmidört kez öptügü hülyasına
ama HÜLYA hep uzakta olacak
ilgilenmiyorum artık aynadaki kendimle;
yüzümü gözyaşlarım yıkıyor,
bedenimi zamansız gelen bir yagmur.
çıkıyorum sokaga,
saçımı yolunu kaybetmiş bir rüzgar tarıyor.
bir türlü sevemedim senden sonra baharı
hatıralarda kalan bir pazar akşamı
Eskilin tek parkının ortadaki kamelyası
kamelyada bir masa
masada bir tabak
tabakta sana ait dogum günü pastası
kadehlerimizde velinin birası
şimdi yoksun
tüm sokaklar bana yabancı
insanlardan kaçıyorum
lakabım kara simyacı
ayrılık şiirleri yazıyorum
kalem dilli düşüncelerle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!