Kadın aşk’ı öğretti,
Lakin aşk ikiye ayrılırdı her zaman.
Yaralarına çare olmak, ya da çaresizliğe tutunmak.
Kadın çaresizliği gösterdi ama tutunmayı unuttu.
Sevilmenin ne demek olduğunu bilmeden,
Sevmenin acısını öğretti.
KADINLAR DA KAYBEDER.
Hayalleri gibi kırık olan kadehine,
Umutsuzluk şarabını doldurur.
Gözü yollarda, yanar sigarası yüreği misali.
Bağıracak; lakin sesi bile çıkmaz yorgunluktan.
Ölüm kadar basit işte hayat, Senin için basit. Tabutunu taşıyanlar kadar zor.
Basit demişken su içmeye benzemez. Rakı gibidir. Biraz acı birazda huzura ermek gibi.
Uyurken aklına gelen ilk şey, ölürken de aklına gelecektir. Uyku ölümün provasıdır.
İçine attıkların sahnenin yazılışı, Gözyaşların sahnenin oyuncusu.
Biliyorlar mı insanlar gece kafanı yastığa koyarken akıttığın gözyaşlarını.
Neden içtiğini, neden sövdüğünü, Bilemezler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!