Oğuzkan Bölükbaşı Şiirleri - Şair Oğuzka ...

1.Mayıs
Sustuğunda bana susuyorsun
Susadığında bana susuyorsun
Duvardın, yoruldum dedin
Sessiz sessiz neler konuşuyorsun

o gözlerin bana manalı baksın
o gözlerin dünyaya analı baksın

baksın tepelerine kar yağan dağların
aksın nehirler ben sana bakar ağlarım
ağlarım denizlerden boş dönerse üzülme

Camdan çiçekler satarlar bilirsin
Güller
Papatyalar
Menekşeler
Her çiçek bir yürektir elde işlenmiş
Narin

Gecenin sessizliği korkuları uyandırır
Korkular beyinlerde insanları kandırır
Seversen korku biter, hayat gelir gönlüne
Hayat dediğin ise aşklara inandırır

dün maviye çalan bir çift gözdün
bugün seni unutum
ben yalnızdım çünkü
aklımdan tutanım yoktu
yardım edenim.........
bir nedenle seni bıraktım

Ben aşklar yaşadım
Senin önünde durdu yüreğim
Zamanların kayıp
Sevmenin sence de ayıp olduğu bir yerde
Ne kadar kalabilirsem kalacağım
Aşkın bir adama ne yaptığını biliyorum

Bir rüzgar esince anlarım yaşadığımı
Bir de sen seslenince
İkisi bir araya gelince
Ölürüm ulan ölürüm…

Nasıl başlamıştık
İzini sürmeye yemin ettiğimiz bir sevdaya
Kayıtlar silinmiş inanabiliyor musun
Öylesine adanmıştık ki
Vefaya
Suya yazdığımız tüm kelimeler denize karışmış

Üç günlük yoldan gördüm gözlerini
Arıyordu
Geceydi güneş yoktu aydınlıktı sokaklar
Sebebi saydım gözlerini
Parlıyordu
Işıltısına dokundum ıslaktı

duyguların seri katilidir
güzelliklerin çiçek açtığı bu bahar ayları
ölmüş aşkları diriltmelidir, umuda açılan pencereler
yağmur götürmeden damları, saçakları

gönül dostlarım şimdi nerede demlenirler