Atıkların geri dönüşümü
yasalaştığından beri;
Ev yapmaya,karton bulamaz oldu
sokak yetimleri.
Eminim bilmiyordu hiçbiri
görmemişlerdi ''Ev Ekonomisi'' diye bi dersi.
Nereye atsam elimi
kalp kırıkları batıyor avuçlarıma
her adımda...
Taştan da ağır sözler takılıyor ayaklarıma
duymamazlıktan gelebilseydim ne ala.
Bakıyorum...
Üzgünüm korkularıma tutsak ettim seni de,
duymak istediğin hiç bir şeyi söyleyemediğim için çok üzgünüm...
kolay unutman için elimden geleni yapacağım
çok üzgünüm
sadece sevmek yetmiyor bazen
aslında hiçbir zaman,sadece sevmek yetmiyor
Bu sabah;
çok daha yorgun uyandım,
yorgun uyandığım sabahlara nazaran.
Daha bi berbat göründü dünya
perdenin aralığından...
Diğer sabahlardan;
Hep bir nefes alma zorunluluğu
Hep bir yerlere yetişme telaşı
Hep bir kaybetme korkusu
İşte bunlar içinden çıkılmaz bir hale getiriyor yaşamı
Bi hamallık ki sorma,
doğmadan hazırmış yüküm.
Sadece büyümesi beklenmiş
bi süre omuzların...
Elinde bir sebze bıçağı var, öldürdüğün onca adamın kanıyla süslü..!
Benim de elimde bir satır var, üzeri senin gibi kan'cıklarla dolu..!
Büyük bir deprem geçirdi yüreğim
yıkıntılar arasında can cekişiyor kalbim
adı sensizlik olan depremde
yok oldu hayallerim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!