Var git hasret , Gel vuslat
Her aşığı şair eder bu aşk
Ayrılırken vakit zamandan
Üzerimde kokun hala
Mesafeler ne kadar çok sa
Bir o kadar yakınım vuslata.
Ben herşey ve hiç kimseyim
27 sinde kederliyim
Doğduğum günden beridir
Yalnızlıktır mesleğim
Sevmek nedir bilirim.
Kuzgun gibi siyah alaca bir karanlık
Ortalığı sarmış , uzaktadır aydınlık
Kuzgun gibi kanatlı ve özgür uçan bir kuş
Yenilmez sanarken kendimi
Bir gece ansızın sana vurulmuşum.
Gözlerine esir düşmüş , Sevda olmuşum.
Zamanla takas ederken gençliğimi ,
Her insan gibi kadere yenik düşmüşüm.
Yalnızlık ! benim en eski bir dostumdur.
O da benim gibi , kötü bir şiir i , iyi bir hüznü sever
Yazıp silerken sayfaları , bir gece gibi üstümü örter
İstemem sizden şefkat , yalnızlık bana yeter.
Ne bir dörtlük ne de bir kafiye bekle bu şiirden
Güzel günler göreceğiz birlikte
Bana inan sevgilim , az kaldı mutlu günlere
Tekrar gülecek , tekrar eğleneceğiz
Şen çocuklar gibi , koşup oynuyacağız seninle
Hani soruyordun ya seviyormusun beni diye ,
Hafifte nazlı söylerdin tabi , haklı güzelliğin le
Güzel günler göreceğiz birlikte
Bana inan sevgilim , az kaldı mutlu günlere
Tekrar gülecek , tekrar eğleneceğiz
Şen çocuklar gibi , koşup oynuyacağız seninle
Hani soruyordun ya , seviyormusun beni diye ,
Hafifte nazlı söylerdin tabi , haklı güzelliğin le
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!