Her daim olduk,teşkilatın neferi,
Bayrağı götürmek için her an ileri,
Yolumuza engel olsa da birileri,
Yakındır adanmışların mutlak zaferi.
Lidere güvendik yola çıkarken,
Başımı yastığa koyduğum anda
Kaybolur giderim o küçücük zamanda
Sen beni düşümezsin söyle ne var aklında
Çok vicdansız zalimsin biliyorum ben
Beynimden attım ama gönülden atılmıyor
Uzanmak istedim sana uzanmadı ellerim
Yanımdan ayrılma sakın çünkü seni özlerim
Senden başkasını inan görmez oldu gözlerim
Hiç beni düşünmüyor şu vicdansız sevgilim
Yanımdayken mutluyum ben yokken dünyam yıkılır
Yalnızlık yaşam şeklim, yalnızlıktır kaderim
Yalnızlık dört iklim,yalnızlık en büyük hünerim
Yalnızlık gizlim,yalnızlık saklım,yol gösteren fenerim
Biraz daha sabredin belki size dönerim...
Zaten yalnız değilmiydim dünyaya geldiğimde
Ne güzel yıllarmış birlikte andık,
Kendimizi her an geçmişte sandık,
Bazı simaları unutsakta,hemen tanıdık,
Yıllar dostluğumuzdan hiç çalamamış,
O günlerin yerini hiçbir şey alamamış.
Yeter artık yeter ya
Gelmeyin üstüme
Artık dayanacak gücüm kalmadı
Bırakın beni kendi halime
Yalanla dolanla ve riya ile
Bir arada yaşayamam ben
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!