Beynimde binlerce mısra esas duruşta
‘yaz beni’ diye
Bir senin hasretin rahatta bekler
Üz beni diye
EKİM 2022 ANKARA
Bu sevdayı çağlar ötesinden getirdim sana
Kavimler göçmemişti henüz
Başıboş kısraklar koşuştururken yel gibi
Gözlerine rastladım bir ozan deyişinde
Etrafımı kuşatmışken nice engeller
İçimdeki bu yangın
İçimde ormanlar yeşeriyorken
Bütün baharlarımı kışa çıkardın
Yüreğim sevdanı aşeriyorken
Beni menzilinden dışa çıkardın
Sen de düştün bu özlemin narına
Unutmak uzun sürmez
Bilakis saatler alır
Lakin ben unutursam
Şiirler yarım kalır
Yıllar geçti aradan
Yazmayalı çok oldu
Şimdi her şey sıradan
Heveslerim yok oldu
2022 ANKARA
bir bahar akşamıydı sen deniz kokuyordun
bir yanımız ege bir diğeri marmara
neşeli lünapark batan güneş neşeli
birkaç güzel fotoğraf birazcık kahve falı
baş ağrısı ne mümkün açlık da neyin nesi
Hasretin ısıtıyor zemherinin kışında
İçerimdeki alev durmadan harlanıyor
Yüreğimdeki atlar henüz yolun başında
Sana varmak için sabırsızlanıyor
2022 ANKARA
Sabır taşı değildim ve çatladım nihayet
Batıdan doğdu güneş yay çıktı oktan
Olmayacak ne varsa oluyor şayet
Yüreğimdeki atlar can verdi çoktan
Gözlerimden okunmaz içimde derdim
Her bir satırında bir hikaye var gibi. Yaşadığın deneyimleri, hissettiklerini ve düşündüklerini o kadar güzel yansıtıyorsun ki, okurken kendimi senin dünyanda kaybolmuş gibi hissediyorum.