Öğüt Şiiri - Mehmet Akif Güngör

Oğul, oğul, ey oğul! Demiş Edebâli
Nasıl da görmüş Osman’da ki her bir hâli
Biz de öğütleyelim kalmasın vebali
Evlatlarımız olsun bir edep timsali

Cehalet dünyanın derdi okumalısın.
Bilgin ile bülbül gibi şakımalısın
Faydalı olan ilmi gönül tezgâhına
İlmek ilmek, nakış nakış dokumalısın

Gariplere umut olmak olsun bir işin
Yoksulla da veresin az da olsa aşın
Öksüzü yetimi sev, kolla, gözet amma
Zalimlere karşı eğilmesin dik başın

Bu dünya için ahiretini unutma
Ne kendini ne de aileni yanıltma
İslam ahlak ve fazileti ile yaşa
Sev küçüğünü, büyüğünü de darıltma

Yanlış insanlarla yoldaşlık etmeyesin
Onlarla birlikte hataya düşmeyesin
Unutma bil ki, itle yatan bitle kalkar
Bu sözlerimi hiç yabana atmayasın

Haksızlıklara karşı sen sen ol hep diren
Adalet olsun tüm benliğine yön veren
Bel bağlama gafile, sanma ki yalnızsın
Bu davada sen sadece Rabbine güven

Küsüp darılıp ta yenildi diye hakkın
Vatanına bayrağına hor bakma sakın
İnsanlar gelip geçer de amma ve lakin
Vatansız bayraksız olmaz insan, can oğul!
Her daim Hak ve vatan aşkıyla yan oğul!